Crne rupe iz svemira šalju signale? Ovo posebno zbunjuje naučnike
Zanimljivosti
Autor: Glas javnosti
Autor: Glas javnosti
Neobične, gotovo savršene kružne strukture koje emituju radijske talase već godinama zbunjuju astronome.
Prvi put su uočene 2019. godine zahvaljujući australijskom teleskopu Askap, a ti takozvani neobični radijski krugovi (ORK – odd radio circles) i dalje predstavljaju veliku naučnu zagonetku, piše Science Alert.
Iako su jasno vidljivi u radijskom spektru, ORK-ovi ne zrače u vidljivom, infracrvenom ili rendgenskom području, što dodatno otežava njihovo proučavanje.
Do danas je otkriveno tek desetak takvih struktura, a njihovo poreklo još uvek nije u potpunosti razjašnjeno. Jedan od najnovijih pokušaja razumevanja ove pojave dolazi od istraživačkog tima sa Univerziteta Rur u Nemačkoj.
Naučnici su se fokusirali na objekat naziva ORK J0356-4216, koji je ponovo otkriven 2023. godine pomoću teleskopa Mirket u Južnoj Africi. Analizom radijskih talasa i njihove polarizacije, tim je ustanovio da se ovaj ORK sastoji od dva simetrična prstena, ukupnog prečnika oko 2,18 miliona svetlosnih godina. Polarizacija talasa iznosi između 20 i 30 odsto, a magnetsko polje je raspoređeno tangencijalno duž strukture prstena.
Zanimljivo je i to da se središte ORK-a poklapa sa lokacijom jedne galaksije, što pruža dodatne tragove o mogućem poreklu ovih formacija. Prema trenutnim pretpostavkama, reč je o udarnim talasima izazvanim snažnim procesima u toj galaksiji – na primer, intenzivnim izbacivanjem materijala tokom perioda pojačane aktivnosti centralne crne rupe, poznate kao AGN (aktivno galaktičko jezgro), ili pak sudarom dve galaksije.
Glas Javnosti/B01S
Do danas je otkriveno tek desetak takvih struktura, a njihovo poreklo još uvek nije u potpunosti razjašnjeno. Jedan od najnovijih pokušaja razumevanja ove pojave dolazi od istraživačkog tima sa Univerziteta Rur u Nemačkoj.
Naučnici su se fokusirali na objekat naziva ORK J0356-4216, koji je ponovo otkriven 2023. godine pomoću teleskopa Mirket u Južnoj Africi. Analizom radijskih talasa i njihove polarizacije, tim je ustanovio da se ovaj ORK sastoji od dva simetrična prstena, ukupnog prečnika oko 2,18 miliona svetlosnih godina. Polarizacija talasa iznosi između 20 i 30 odsto, a magnetsko polje je raspoređeno tangencijalno duž strukture prstena.
Zanimljivo je i to da se središte ORK-a poklapa sa lokacijom jedne galaksije, što pruža dodatne tragove o mogućem poreklu ovih formacija. Prema trenutnim pretpostavkama, reč je o udarnim talasima izazvanim snažnim procesima u toj galaksiji – na primer, intenzivnim izbacivanjem materijala tokom perioda pojačane aktivnosti centralne crne rupe, poznate kao AGN (aktivno galaktičko jezgro), ili pak sudarom dve galaksije.
Glas Javnosti/B01S
SKINI APLIKACIJU
