"Nevinost bez zaštite" prvi zvučni film u Srbiji postoji već skoro 80 godina

Film u režiji Dragoljuba Aleksića koji je snimljen davne 1942. godine.

"Nevinost bez zaštite" je srpski crno-beli igrani film snimljen 1942. godine u režiji Dragoljuba Aleksića, poznat po tome što se navodi kao prvi zvučni igrani film na području bivše Jugoslavije.
U njemu Aleksić, koji je takođe napisao scenario i producirao film, tumači samog sebe, odnosno slavnog akrobata i snagatora, a radnja prikazuje kako će svoje veštine iskoristiti da bi zarobljenu devojku spasio od zlostavljanja. Aleksić je u filmu velikim delom iskoristio svoje dokumentarne snimke, kojim je bio beležio svoje podvige u prethodnih nekoliko godina.

Umro hrvatski glumac Nenad Cvetko: Izgubio borbu sa bolešću

 
Film je bio snimljen u vreme Drugog svetskog rata, odnosno kada se Srbija nalazila pod nemačkom okupacijom. Iako nije imao nikakvog političkog sadržaja, okupacione vlasti su ga ubrzo nakon premijere zabranili, navodno zato što je prilikom premijere u beogradskom bioskopu publika bila toliko oduševljena da je ovacijama nadjačala zvuk u susednom bioskopu za pripadnike nemačkih oružanih snaga.
Posle oslobođenja Beograda je Aleksić bio od jugoslovenskih komunističkih vlasti optužen za kolaboraciju sa okupatorom, i to zato što je navodno film bio snimio uz nemačku tehničku i finansijsku pomoć; Aleksić je tako dvaput bio izevden pred sud, ali je oba puta oslobđen optužbe. Uprkos tome, film je bio zabranjen i manje-više zaboravljen, sve dok 1968. godine nije postao predmetom znamenitog istoimenog dokumentarnog filma u režiji Dušana Makajeveva u kome Aleksić opisuje kako ga je snimio.

Dobitnik ZLATNOG LAVA U VENECIJI stiže na Festival autorskog filma

Dragoljub Aleksić rođen je 09. avgusta 1920. godine u okolini Knjaževca. Umro je prironom smrću 4. novembra 1985. godine. Bio je akrobata, filmski scenarista, reditelj, producent i glumac.

Nakon završene osnovne škole i kovačkog zanata napušta rodno selo, Vinu i odlazi u Beograd gde formira sopstvenu akrobatsku artističku trupu i ubrzo postaje jedna od najslavnijih domaćih ličnosti svog doba. Umro je u Beogradu u domu za stare, na Bežanijskoj kosi, u krajnjem siromaštvu. Od tada do danas, lik Dragoljuba Aleksića predstavlja značajnu tačku interesovanja u umetničkim i teorijskim krugovima Srbije.

U periodu između dva svetska rata Aleksić je nastupao širom čitave Jugoslavije, Evrope, pa i šire. Ispaljivao je ljude iz "topa", jednom prilikom, u Solunu 1939, sa smrtnim ishodom. Tvrdio je da je napravio aparat sa "skoncentrisanim ultravioletnim zracima" koji čini ljude i predmete nevidljivim. U aprilu 1940. izveo je najspektakularniju akrobaciju, leteo je iznad Kalemegdana držeći se zubima za avion.

Počinje JAZZSCAPES, 39. Beogradski džez festival: Ljubitelji džeza će uživati od 24. oktobra

U jeku nemačke okupacije, Dragoljub Aleksić piše scenario, režira, producira i igra glavnu ulogu u prvom srpskom filmu sa snimljenim filmskim dijalogom Nevinost bez zaštite, priču o junaku koji pomaže i spašava od nasilja sirotu, nezaštićenu devojku. U produkciji su mu pomogli saradnici Ivan Mišković, producent i Stevan Živković, snimatelj.

Zbog ovog, u amaterskim uslovima snimljenog filma, Aleksić ima problema sa Nemcima, ali i sa novim vlastima nakon oslobođenja. Nemačka okupaciona vlast ga sumnjiči za podrivanje Trećeg rajha i pobunu protiv okupacione vlasti, jer projekcija njegovog filma izaziva ovacije koje su, po pričama Beograđana onog vremena, nadjačale ton u susednom, nemačkom bioskopu. Komunistička partija ga, nakon završetka Drugog svetskog rata, proglašava kolaboracionistom i izvodi pred sud, zbog sumnje da je filmski materijal, kamere i ostalu tehniku dobio od Nemaca, kao njihov saradnik. U oba procesa koji su vođeni protiv njega Aleksić dobija oslobađajuću presudu.

Film Nevinost bez zaštite je sačuvan samo u fragmentima. Njih, uz komentare samog Aleksića, možete videti u istoimenom filmu Dušana Makavejeva snimljenom 1968. godine. Osim tumačenja glavne uloge u sopstvenom filmu Aleksic igra i u filmu Desant na Drvar Fadila Hadžića (1963.).

Ruska kinematografija kao pokretač izučavanja ruskog jezika u Srbiji

Dragoljub Aleksić, odnosno Čovek od čelika, pojavljuje se kao lik u filmu Čarlston za Ognjenku, Uroša Stojanovića (2008). Tamo ga je tumačio Nenad Jezdić.

Osim velike hrabrosti i artističke veštine, ono što Aleksića čini još većim herojem sopstvenog i današnjeg vremena je velika humanost koju je iskazivao tokom svoje karijere, donirajući velika novčana sredstva različitim humanitarnim, sportskim i drugim udruženjima građana. Njegov evropski značaj i slavu potvrđuju brojni dokumenti, zahvalnice, priznanja kao i novinski članci koji veličaju Aleksićev lik i delo.

Oskarovac "Zlo ne postoji" 31. oktobra otvara 19. Filmski festival "Slobodna zona"

Javno je izvodio neverovatne poduhvate: savijanje gvozdene šipke, kidanje lanca zubima, hodanje po žici razapetoj između vrhova zgrada, bez zaštitne mreže... Leteo je iznad beogradskog Kalemegdana, ali i ostalih jugoslovenskih i evropskih gradova, držeći se samo zubima za uže ispod trupa aviona u letu. Retki sačuvani filmski snimci svedoče o nesvakidašnjim podvizima ovog jedinstvenog čoveka.

Glas javnosti/YP

SKINI APLIKACIJU